Μια Μουριά και το “εδώ και τώρα”
Σήμερα ήθελα να γράψω κάτι λιγότερο ενημερωτικό, πολύ περισσότερο προσωπικό. Ξεκίνησε σαν σελίδα στο ημερολόγιό μου, αλλά ύστερα θέλησα να το μοιραστώ. Άλλωστε μέσα από το μοίρασμα δεν είναι που συνειδητοποιούμε το υπέροχο συναίσθημα ότι όλοι είμαστε ένα; Κάποιες φορές μας συμβαίνει να περπατάμε σκυφτοί και σκέψεις διάφορες να μας εμποδίζουν να χαρούμε αυτό που υπάρχει έξω από αυτές. Όσο όμορφο και αν είναι… Έχω την τύχη να ζω σε έναν παράδεισο. Τα λευκά Όρη πιάνουν όλο το Νότιο ορίζοντα. Το βουνό του Σταυρού βρίσκεται στον βορά. Το βλέπω κάθε πρωί όταν ανοίγω το παράθυρό μου. Νότια και ανατολικά, μια
Διαβάστε περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια.
Πρόσθεσε το σχόλιό σου