Πένθος
Ήταν η δική μου πύλη. Το δικό μου μέσο να μπαίνω σε έναν άλλον κόσμο γεμάτο χαρά, γαλήνη, εναρμόνιση με το σύμπαν. Για ένα διάστημα ήταν η καθημερινή μου τελετουργία: Έπαιρνα μαζί τη Στέφη μου και κατηφόριζα τον δρόμο που οδηγούσε στο μυστικό μου καταφύγιο. Ο δρόμος σε αυτό το σημείο είναι τελείως κάθετος με την σχεδόν ευθεία λωρίδα θάλασσας του κόλπου της Σούδας. Είναι ένα θέαμα υπέροχο που τον χειμώνα και νωρίς την Άνοιξη είναι ακόμα πιο μαγικό, καθώς τα Λευκά Όρη είναι αυτό που λέει το όνομά τους. Ολόλευκα! Καθώς κατηφόριζα τα έβλεπα ίσια μπροστά και η καρδιά
Διαβάστε περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια.
Πρόσθεσε το σχόλιό σου