Αρχαίες τεχνικές κλαδέματος από το χθες στο σήμερα

Στην προηγούμενη ανάρτηση είχαμε δει την καταπληκτική αυτή μέθοδο που εφηύραν οι Γιαπωνέζοι του 14ου αιώνα να καλλιεργούν δέντρα. Χάρη στη μέθοδο αυτή, κατάφερναν να παίρνουν κορμούς δέντρων, χωρίς να κόβουν τα ίδια τα δέντρα. Κορμούς τόσο ίσιους και κατάλληλους για να κατασκευάζουν διάφορα κτήρια, που αν δεν ήταν αυτή η μέθοδος, θα έπρεπε να κόβονται αμέτρητα μικρά δενδρύλλια.

Σε αυτήν εδώ την ιστοσελίδα, ψάχνουμε και βρίσκουμε διάφορους τρόπους που έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος ώστε να ωφελείται από την φύση χωρίς όμως να την παραβιάζει. Αν εσείς έχετε υπόψιν σας κάτι ανάλογο, θα χαρώ να το δω στα σχόλια!

Όπως είχα γράψει λοιπόν όταν έλεγα για το Daisugi οι άνθρωποι σε άλλα μέρη του κόσμου και σε κάθε εποχή ανέπτυξαν τεχνικές δασοκομίας ώστε να προμηθεύονται ξυλεία χωρίς να καταφεύγουν στην υλοτομία.

Μια από αυτές τις τεχνικές λέγεται Pollarding και δεν έχει αντίστοιχη ελληνική λέξη. Με λίγα λόγια, με την τεχνική αυτή κόβουμε τα κεντρικά κλαδιά ενός δέντρου -που κανονικά το κάνουν να παίρνει ύψος- και αφήνουμε να αναπτυχθούν τα πλαϊνά κλαδιά. Και αυτό το κάνουμε για να έχομε πολλά κλαδιά στο ύψος που τα επιθυμούμε. Είτε γιατί θέλουμε να κόψουμε αργότερα κλαδιά για ξυλεία, είτε για να τα χρησιμοποιήσουμε για ζωοτροφή, είτε απλά για να βλέπουμε και να απολαμβάνουμε φουντωμένα και ανθισμένα δέντρα στους κήπους και στους δρόμους μας.

Οξιά που δεν έχει υποστεί την διαδικασία pollarding

Ιστορικά την πρώτη αναφορά στη μέθοδο αυτή, την συναντάμε στην Αρχαία Ρώμη του 1ου αιώνα μ.Χ. Όμως τεράστια ανάπτυξη είχε στην Αγγλία του Μεσαίωνα. Ακόμα και σήμερα μπορεί κανείς να δει εκεί δάση ολόκληρα, που τα δέντρα τους έχουν κλαδευτεί με την μέθοδο αυτή. Τώρα βέβαια δεν τα κλαδεύει πια κανείς και έχουν καταλήξει να είναι πολλά δέντρα που φυτρώνουν από έναν κοινό κορμό το ένα κολλητά στο άλλο!

Αρχαίο δέντρο οξιάς στο Epping Forest , Essex , Αγγλία

Και σήμερα όμως είναι γνωστή και χρησιμοποιούμενη μέθοδος. Κυρίως για καλλωπιστικούς λόγους. Στις εικόνες παρακάτω μπορείτε να δείτε Ιτιές σε διάφορα στάδια ανάπτυξης που έχουν κλαδευτεί με αυτόν τον τρόπο για να δώσουν πλούσιο φύλλωμα και άνθη.

Επίσης, στην Αφρική χρησιμοποιούν κατά παράδοση αυτή την μέθοδο στο δέντρο της Moringa, προκειμένου να γίνεται εύκολα η συγκομιδή των ευεργετικών για την υγεία μας φύλλων της.

Το ταξίδι στους τρόπους κλαδέματος ανά τον κόσμο και σε κάθε εποχή μοιάζει να είναι εκτός από συναρπαστικό, ατελείωτο! Μέχρι τώρα μας πήγε από την Ιαπωνία του Μεσαίωνα στην Αρχαία Ρώμη και από τον Μεσαίωνα της Αγγλίας, στην Ολλανδία και την Αφρική του σήμερα. Και αυτό είναι ένα μόνο μικρό δείγμα.

Φύλλα Μoringa

Ας επιστρέψουμε όμως για λίγο στον τόπο μας. Είμαι βέβαιη ότι θα έχετε δει κι εσείς κάποιο δέντρο που του ‘χει δώσει ο άνθρωπος μια ιδιαίτερη μορφή. Από εδώ που κάθομαι, στο μπαλκόνι μου, βλέπω έξω στην αυλή όχι ένα, μα τρία στην σειρά. Ναι φυσικά και μιλάω για τις Μουριές!

Μεταξοσκώληκες

Όταν ήρθαν στην Ευρώπη, οι Μουριές είχαν τον ρόλο του φυτού που ήταν τροφή μιας κάμπιας. Μιας κάμπιας τόσο πολύτιμης, που για την απόκτησή της πολλοί ριψοκινδύνεψαν τη ζωή τους στις στέπες της κεντρικής Ασίας. Η κάμπια 🐛 αυτή, όταν έρθει η ώρα, γίνεται προνύμφη και από το κουκούλι της παίρνουμε μια κλωστή με την οποία φτιάχνουμε το πιο υπέροχο από τα υφάσματα που υπήρξαν ή θα υπάρξουν ποτέ. Το μετάξι.

Όμως, η Μουριά έχει και μια ακόμα καταπληκτική ιδιότητα. Τα κλαδιά της, μαλακά και εύπλαστα όταν είναι μικρά, γίνονται σκληρά και γερά όταν μεγαλώσουν. Είναι τόσο γερά που πάνω τους μπορούμε να κρεμάσουμε μια κούνια και να ανεβούμε πάνω της χωρίς να φοβόμαστε ότι θα σπάσουν! Και μπορούμε να το κάνουμε αυτό γιατί έχουμε βρει τρόπο να τα κάνουμε να μεγαλώνουν, όχι κάθετα όπως οι Γιαπωνέζοι τα Daisugi τους, αλλά τελείως οριζόντια!

Μουριές τον χειμώνα

Μεταξύ μας, δεν είναι οι κούνιες αυτό που είχαν αρχικά κατά νου αυτοί που σκέφτηκαν να κάνουν τα κλαδιά της Μουριάς οριζόντια. Αυτό που ήθελαν κυρίως να έχουν, ήταν μια συστάδα δέντρων που το πυκνό τους φύλλωμα θα έδινε μια ευεργετική σκιά και προστασία από τον καύσο του καλοκαιριού.

Μουριά το Καλοκαίρι

Για το τέλος φύλαξα ένα κέρασμα. Εκτός από τροφή για τους μεταξοσκώληκες, στήριγμα για κούνια και σκιά για το καλοκαίρι, η Μουριά μας δίνει ένα από τα πιο νόστιμα και θρεπτικά συστατικά. Αν δείτε μια στο δρόμο σας, μη φοβάστε να πλησιάσετε και να κόψετε όσα θέλετε! Θα σας γεμίσουν δροσιά και δύναμη! Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα μούρα και τη δώρα που χαρίζουν στον άνθρωπο, γράψτε μου κάτω στα σχόλια. 😊

Σχετικά με τον/την Συγγραφέα

Ασπασία Καγιαλάρη

"Δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες για όλους, όχι στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος, όχι στους πολέμους... Προσφορά, θεραπεία κι ανακούφιση, στον συν-Άνθρωπο".

Η Ανθρωπότητα, είναι μια ολότητα, και ευημερεί μόνο σε κατάσταση υγιούς ισορροπίας. Το όραμά μου για μια τέτοια εξισορρόπιση, εκφράζεται μέσα από έργο μου.

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Copyright © 2024. Ασπασία Καγιαλάρη.